Inleven met fantasie

De scholen zijn weer begonnen en iedereen gaat weer over tot het drukke ritme van de dag. Ik heb een behoorlijk groot inlevingsvermogen en je kunt met mij altijd alle kanten uit. Helaas, het kan iedereen overkomen… Ik liep helemaal vast bij het aanschouwen van een filmpje en bericht op de televisie. Ik ga het daarom met mijn inlevingsvermogen en wat fantasie even opschrijven, misschien kan ik het dan positief wegzetten in mijn brein.

Een gezin met twee kinderen en maandag tot en met vrijdag heel erg druk. De kinderen zijn overdag naar school en de ouders aan het werk. Tegen een uur of vijf komt de eerste ouder thuis en breekt er stress uit. Koken, huiswerk controleren, kinderen achter de computer vandaan slepen en tafel dekken. Later komt de andere ouder thuis en dan eten en gaat de een naar een training en de ander naar de sportschool. De andere ouder gaat de boel opruimen, wassen en pikt nog even een journaaltje mee op NL, o nee NPO. Net voor de bedtijd van de kinderen breekt er weer de stress uit, computers uit, telefoons inleveren en ja, nu echt naar bed. Als de kinderen liggen dan zelf even wat mensen chatten, computeren en soms nog iemand bellen. En zo ongeveer de hele week door tot vrijdagavond half negen, dan ploft het hele gezin op de bank neer om een live show te kijken op de televisie met chips, frisdrank, wijn en bier. De zaterdagochtend naar de sportvelden en in de middag even naar een verjaardag met avondeten. Zaterdagavond is iedereen uitgeput en een van de ouders doet nog even snel een bestelling per computer.

En dan komt de zondag, iedereen uitslapen en samen ontbijten en de kranten van de hele week worden gelezen. Aan het begin van de middag even een rondje wandelen met het gezin en dan is het bijna tijd… Om drie uur uur in de middag gaat dan eindelijk de bel. En wie staat er voor de deur? De man van de postpakketjes op zondag! Nu moet ik echt even mijn inlevingsvermogen heel erg aanspreken… De beste man brengt een doos vol met wijnglazen die een van de ouders de avond ervoor nog even had besteld. Het hele gezin blij en allemaal om de tafel bij het uitpakken van de glazen. Het hoogtepunt van de week is de zondag met een pakketjesbezorger met een doos vol met wijnglazen.

We hebben pakjes afhaalpunten in dit land, in winkels die tot 21.00 uur elke dag open zijn. Ik herhaal: tot 21.00 uur open… (Soms zelfs tot 22.00 uur…) We hebben drones die pakjes zouden kunnen bezorgen. We hebben goede bezorgers die maandag tot en met zaterdag pakjes aan huis kunnen bezorgen. Hoeveel tijd heeft een mens nodig en hoeveel van die tijd doen we dingen die moeten. En waarom moeten we aan alles meedoen, omdat het moet?

Ja, het opschrijven heeft geholpen en ik kan deze gebeurtenis nu positief wegzetten in mijn brein. Sterker nog, ik kan zelfs weer vooruit denken!  Er komt een dag dat ik op zondag op het strand zit en dan staat er een pakketjesbezorger naast mij. Met de pakketje volgt jou app heeft hij mij dan gevonden, lol.  

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

arQE8

Please type the text above: